مطالعه کرم های روده ای سگ های ولگرد شهر همدان و تحلیل اهمیت پزشکی-بهداشتی آن

مقدمه: کرم های روده ای سگ ها تهدیدی جدی برای سلامت انسان بوده و ممکن است بیماریهای خطرناکی مثل هیداتیدوزیس و لارو مهاجر احشایی را ایجاد نمایند و می توانند عوارض شدیدی برای انسان بوجود بیاورند. هدف از مطالعه حاضر تعیین انواع انگل های کرمی روده ای سگهای ولگرد شهر همدان و میزان آلودگی آنها است. روش کار: در این مطالعه مقطعی 103 قلاده سگ ولگرد از داخل و حومه شهر در سال 1394 بررسی شد. پس از کالبدگشایی، محتویات روده آن ها بصورت ماکروسکپی ازنظر کرم های انگلی مورد بررسی قرار گرفت. پس از شستشو با سالین و شناسایی کرمها برحسب نماتود، سستد یا آکانتوسفالا، بعد از رنگ آمیزی با کارمن اسید، آبگیری وشفاف سازی، سستدها مونت شدند. نماتودها در اتانول 70% به اضافه گلیسیرین قرار داده شده و با لاکتوفنل شفاف شدند. سپس میزان آلودگی به انگل های مختلف برحسب خصوصیات اپیدمیولوژیک تعیین گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد 74 سگ (8/71%) حداقل به یک نوع کرم انگلی روده آلوده بودند. انگل های کرمی جدا شده شامل: اکینوکوکوس گرانولوزوس 9/37 درصد، تنیاهیداتیژنا 3/24 درصد، تنیااویس 9/1 درصد، تنیامولتی سپس 9/2 درصد، مزوسستوئیدس لینه آتوس 9/4 درصد، دیپیلیدیوم کانینوم 5/51 درصد، توکسوکارا کنیس 4/19، آکانتوسفال 8/5 درصدبود. ارتباط معناداری بین سن سگ ها و آلودگی با انگل های کرمی وجود داشت (05/0p <). آلودگی به انگل های کرمی در سگ های پیر بیشتر بود. بین میزان آلودگی و جنسیت سگ ها و فصل نمونه گیری رابطه معناداری وجود نداشت (05/0p >). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد شیوع انگل های کرمی بخصوص زئونوز (حداقل 6 نوع از این کرم ها) در سگ های ولگرد شهر همدان بالاست. این انگل ها از جنبه های بهداشتی و اقتصادی حائز اهمیت هستند. برنامه ریزی مراجع ذیربط برای کنترل سگ های ولگرد امری ضروری به نظر می رسد.